Villa, spiesen, picknick en Christoffel

Hee allemaal,

Leuk dat jullie mijn verhalen en foto´s bekijken en hier op reageren. Op mijn facebook zijn nog meer foto´s te vinden. Nu zal ik weer wat over mijn belevenissen gaan vertellen in het mooie warme Curacao! Hier gaat alles super, het is echt genieten hier!

Ons huisje krijgt een flinke opknapbeurt. En het gaat steeds meer op een villa lijken. We hebben een nieuw hek zonder gaten en de buiten muren zijn geschilderd. En dat in een kleuren combinatie waar je U tegen zegt, kanarie geel, en Lime Groen.

Op woensdag zijn we tijdens de special olympics zwemmen naar Caracasbaai geweest om daar het zwemmen in open water te oefenen. Samen met Erik moest ik met de snelle zwemmers mee en geloof met die zwemmen echt snel! De afstand was daar in tegen ook erg ver, ongeveer zn 600 meter en dat keer 6. De heenweg ging nog wel maar op de terug weg had je echt de volle golven over je heen. En had je het idee dat je bijna niet vooruit kwam. Na vier banen werd ik gelukkig afgewisseld, en kon ik even bijkomen;p

Op vrijdag zijn we met de groep naar Equus wezen eten om het weekend te laten beginnen. Dat is echt een leuk restaurantje waar als je er niet van weet zo aan voorbij zou rijden. Het grappige daar was dat je spiesen kon bestellen. Je had de keuze uit vlees of kip. Dit werd bereid op een hele grote Grill. De lange spiesen werden boven de tafel aan een aantal spijkers opgehangen. Het was dan de bedoeling dat je met je handen, dus zonder bord en bestek het op ging eten. Eerst was dit best apart, maar het was echt super gezellig en echt super lekker. Zeker nog een keer een bezoekje waard. Als extraatje heeft Lizanne op de terug weg haar eerste boete ontvangen voor het niet dragen van de gordel…. ´s avonds met Erik en Moniek en Lizanne naar een café geweest waar we nog kaartjes voor hadden voor een drankje. Het was erg gezellig en we hebben ook een aantal nieuwe shotjes geproefd. Ze waren niet allemaal even lekker. Om twaalf uur was ook onze Erik nog jarig en werd hij 21 lentes jong. Dat hebben we goed gevierd. Ondanks dat we redelijk optijd thuis waren, hadden we het de volgende wel redelijk ochtend zwaar. Erik kreeg als verassing deze dag ook nog twee taartjes in zijn smoel haha. Die middag naar Mambo Beach geweest waar Erik zijn cadeau van ons kreeg, jetskiën en dit meteen heeft benut. Naast heerlijk op het strand gelegen te hebben we ook nog fanatiek geweest en een potje beach tennis gespeeld langs de waterrand. Heerlijk! ’s Avonds maar weer uiteten voor de verjaardag. Erik mocht kiezen en het werd de Ribs Factory. Super snelle bediening en heerlijk eten. Ook dit is zeker nog een keer een bezoekje waard. Zondag gingen we met de groep naar het casino. We zijn naar het Renaissance karnaval casino geweest. Echt super mooi. We hebben een potje bingo gespeeld waarbij iedere kaart steeds meer dollars waard was. Een aantal keer dicht in de buurt gekomen van bingo met nog twee of zelfs één open cijfer maar helaas niets gewonnen. Jammer maar het was erg leuk en ook dit is weer voor herhaling vatbaar. Om het weekend af te sluiten weer een leuk potje phase 10 gespeeld. Toen brak weer een volle stage week aan.

Afgelopen vrijdag middag waren we vrij dus hadden we het leuke idee om te gaan picknicken. Niet zomaar picknicken maar boven op een berg bij ons in de buurt. De top van de berg was met de auto te bereiken. Voor onze gammele wagentjes was dit een hele opgave. Flinke gaten in de weg en letterlijk van links naar rechts om een beetje normaal boven te kunnen komen. Eenmaal boven hadden we een mooi uitzicht. We konden ons huis niet precies zien maar wel de Bonam kerk bij ons beneden aan de straat. Tijdens de picknick moest je goed op je spullen letten, de wind was er namelijk de baas. Na een heerlijk picknick zijn we weer afgedaald. Die avond rustig een filmpje gekeken op onze veranda, want de volgende dag ging het gebeuren…. DE CHRISTOFFELBERG!

Zaterdag ochtend 07.00 uur was het vertrek naar de Christoffelberg het hoogste puntje van Curacao. Met een ingetapt knietje moest het gaan gebeuren. Onderweg veel regen, heel veel regen. Bij het park aangekomen kozen we ervoor de auto route te pakken tot de voet van de berg. Een weg met veel bergjes, dalletjes en scherpe bochten. Rond kwart voor 9 begonnen we aan de klim. En gelukkig was het inmiddels droog geworden. Het begin was nog gemakkelijk te doen. Lizanne en ik beide met blessure konden de rest van de groep nog wel bijbenen. Na ongeveer 20 minuten hebben we de groep laten gaan en hebben we zelf op ons eigen tempo de weg naar boven gezocht. Het was een flinke klim, en ook letterlijk klimmen. Op foto´s is het hopelijk een beetje duidelijk welke route we afgelegd hebben en wat we doorstaan hebben. Onderweg waren we zo druk met het klimmen dat we af en toe vergaten te genieten van het mooie uitzicht wat we vanaf de berg hadden. Na ongeveer een uur en 15 minuten waren we aan de top van de berg. Maar geen Moniek, Caitlin, Erik of Luke te bekennen. Dit vonden we raar, omdat de route naar beneden precies hetzelfde was en we hen dus tegen zouden moeten komen. Na ongeveer een kwartier kwamen zij ook boven, het bleek dat zij een verkeerde afslag hadden genomen… haha. Boven genoten van het uitzicht, helaas voor de foto´s slecht weer, maar om te klimmen ideaal ;p Dezelfde weg weer terug naar beneden was ook nog een karwei, waarbij je enkele sprongetjes moest maken. In minder dan een uur stonden we weer beneneden en waren we allemaal moe maar voldaan na deze mooie tocht. Ik zou zeggen geniet van de foto’s en probeer je ongeveer een route voor te stellen die we hebben afgelegd. Het was een mooie ervaring, met een super uitzicht.

Nu staat er wel weer even genoeg op papier en sluit ik dit verhaal af. Tot de volgende keer!

X uit Korsou